[ألمتوحد بن إسحق]

الزمان 1989المكان حى ابو شجرة سوهاج
زمان كنا بنروح الكنيسه بدرى بدرى علشان نلبس شمامسه و علشان نروح الكنيسه كان لازم نعدى فى
شارع طويل ضيق كل سكانه مسلمين المهم كان فيه شويه عيال من سننا بس كانوا عيال معفنين من اولاد
بائعين الفجل والجرجير و اصحاب اللحى و المسابح
كان اطول العيال دول عيل جلنف اسمه مصطفى كان يتلموا الفجر و يستنونا علي اخر الشارع وهوووب
يهجموا علينا احنا كنا بنجرى و نرجع نستنى واحد كبير رايح الكنيسه علشان نتحامى فيه بس ما كناش بنسلم
من ضرب الظلط
وفى مره قررت انى اجريش و اشوف ايه اللى ممكن يحصل و فى اليوم الموعود هجم علينا اولاد ال****
كالعادة فلم اجرى فجاء هذا المصطفى و امسكنى من ياقه قميصى و شاددنى نحو وجه القذر وسالنئ برائحه
فمه الكريهه وقال لى انت مصرانى يقصد انت مسيحى و عندما قلت ايوة انا مسيحى راح لاببنى حته قلم على
وجهى لدرجه ان صوابع ايديه علمت على وجهىومن سعتها يا معلم وانا اجرى زى الرهوان حتى كبرت و عرفت حقوقى المهدورة على ايدىالطغاة